Retromàrcha betekent letterlijk: achteruitversnelling. In Italië is het een metafoor voor het staken van een actie die al gestart is. Meestal wordt er vervolgens gezocht naar een andere weg.

Covid-19 heeft ervoor gezorgd dat we collectief ‘in zijn achteruit’ moesten: het alledaagse leven kwam tot stilstand. Voor Mirka Farabegoli betekende dit een kans om de balans op te maken en terug te blikken naar de beginjaren van haar kunstenaarschap.

Fotografie is een medium wat Farabegoli jarenlang voornamelijk als ondersteuning gebruikte voor haar tekeningen en grafiek maar wat gaandeweg steeds meer een eigen positie kreeg binnen haar kunstpraktijk, in de vorm van onder andere blauwdrukken, pinholes, fotografische etsen en zeefdrukken. Tijdens een korte en intensieve werkperiode bij het Grafisch Atelier Friesland werden daar een aantal experimenten met de RISO-printer aan toegevoegd.

Mirka Farabegoli (Leeuwarden, 1983) studeerde in 2009 af aan ArtEZ, aan de afdeling Vrije Kunst in Arnhem. Ze maakt onder andere tekeningen en etsen, dikwijls op groot formaat of in de vorm van een installatie. In 2016 maakte ze een publicatie van haar werk met de titel Mannigfuald.